Syrphidae Polski

Przy okazji poszukiwania larw Cheilosia morio spotykamy larwy innych owadów .
Tu jest dobre miejsce by pokazać te muchówki.
Z poczwarek zebranych w Puszczy Dulowskiej na świerku przez kolegę Marcina Widlaka uzyskałem kilka dni temu imago(bez zimowania). Muchówkę oznaczyłem jako Chyliza annulipes (Psilidae). W zbiorze widzę tylko jeden okaz zebrany na sośnie, wiec tym bardziej cieszy mnie ta bardzo ładna muchówka .

...o,ładniutka ,moje są w zimowisku, więc na efekty trzeba jeszcze będzie poczekać...
Podrawiam Rafał.

Wczoraj i dzisiaj z larw zebranych jesienią na świerkach uzyskałem kolejne postacie dorosłe:)
Tym razem rodzaj Cecidomyia (Cecidomyiidae). Larwy z tego rodzaju są znane z rozwoju w tego typu środowiskach. Larwy bardzo swobodnie poruszały się w wycieku żywicy, wyglądało to prawie jak pływanie:). Co ciekawe larwy sporządzają pewnego rodzaju kokon co jest bardzo niespotykane u Diptera.
Muchówki wstępnie oznaczyłem jako gatunek opisany z Niemiec Cecidomyia magna (Mohn, 1955). Muszę sprawdzić jeszcze kilka cech larw, ale wszystko wskazuje na ten gatunek. Nowy dla fauny Polski!
W miejscach występowania, larwy były bardzo liczne więc kilka nowych stanowisk powinno być bardzo łatwych do wyszukania.

Gratulacje! Fajne środowisko - fajna mucha.
Szukałem późną jesienią u siebie dużych wycieków żywicznych ale lekko nie jest. W większości lasy bukowe tu mamy i to dosyć uprzątnięte i w konsekwencji nic w tym temacie nie mam. Może jak mrozy zelżeją to przejdę się i poszukam - przynajmniej będą już przezimowane. Łukasz, gdybyś znalazł 5 minut, to napisz wskazówki jak najlepiej szukać (jakie drzewa, w jakich wyciekach).

Pozdrawiam
Robert

Gratki! .Fajnie obrośnięte skrzydełka , pewnie pomagają jej wyjść z tej mazi w której żeruje bez uszczerbku na zdrowiu.Ja już część wziąłem z zimowiska,ale śnieg ,tak zamaskował pudełka, że części nie mogę znaleźć min.też tego z fiolkami ze świerka....
Pozdrawiam Rafał.

Robert,
Wskazówki mogę udzielić tylko na jesienne poszukiwania, kiedy to w wyciekach były larwy. Kokony powstały przed nastaniem mrozów i myślę, że większość larw w nich zimuje (jak nie wszystkie). Odnalezienie kokonu w probówce to już było trochę kłopotliwe wyzwanie ponieważ zwykle jest oblepiony żywicą. W końcowej fazie rozwoju kiedy przez kokon widać już ciemną poczwarkę mogą być łatwiejsze do wyszukania. Larwy spotykałem tylko w żywicy która była ciągle bardzo lepka i sprawiała wrażenie stosunkowo świeżej. Larwy spotykałem zarówno w tak dużych uszkodzeniach jak te w których przebywały larwy Cheilosia cf. morio oraz najliczniej(na jednostkę powierzchni) w niewielkich tak do grubości długopisu otworach gdzie widziałem nawet ponad 10 larw. Z tych małych otworów jest bardzo trudno tak wyciągnąć larwy by ich nie uszkodzić. Larwy nie żywią się żywicą(może w niewielkim stopniu) a żywą tkanką tuż pod korą. Żywica to zapewne dobra ochrona przed pasożytami i innymi drapieżcami. A te wyjątkowo "obrośnięte" skrzydełka jak to Rafał zauważył zapewne nie raz uratowały życie takiej niezwykle delikatnej muszce. Co ciekawe nawet podczas wychodzenia z kokonu, poczwarka wysuwa się bardzo daleko, u drugiego okazu nawet wypadła poza kokon. Takie zachowanie w zasadzie eliminuje możliwość przyklejenia się do żywicy.

Łukasz mógłbyś podać wymiary muszek ,widzę że są małe ,ale milimetry bardziej uruchamiają wyobraźnię .
Pozdrawiam
Rafał.

Skrzydło około 3,5-4 mm- są bardzo duże jak na Cecidomyiidae
W P. Dulowskiej też tych larw troszkę było:)

Łukasz, dziękuję za wskazówki.