Obserwacje łowików (Asilidae)

[jaho]

Co prawda na większość gatunków niestety już za późno, mimo to chciałbym zapoczątkować nowy wątek dotyczący rodziny muchówek, do której mam największą słabość. Jak w temacie, rozchodzi się właśnie o łowiki Asilidae a zainspirował mnie wczorajszy dzień, tj. 3 września. Na Mazurach, pod Nidzicą, na sosnowej porębie zasiedlonej przez borodzieja, napotkałem 2 exx. imponujących, wyrośniętych samców Laphria gibbosa. Nie byłoby w tym prawie nic nadzwyczajnego, gdyby nie późna pora, jak na ten gatunek i nienaruszone, charakterystyczne dla tych łowików białe owłosienie na końcu odwłoka - czyżby rezultat opóźnionego opuszczenia egzuwium ? Zazwyczaj koniec pojawu gatunku wiąże się jego "zlataniem", czyli sfatygowaniem skrzydeł, odnóży, jak również owłosienia, szczególnie w przypadku Laphrinae. Jednak tym przypadku było zupełnie inaczej.
Kolejnym gatunkiem futrzanych łowików obserwowanych w znacznych ilościach na tej samej porębie była Andrenosoma atrum. Rójka much trwała w najlepsze. Przyczajone samce czekały na wystartowanie samic, by w locie je dopaść i rozpocząć kopulację.
Inną ciekawą obserwacją było odnotowanie kolejnego, nowego stanowiska łowika szerszeniaka Asilus crabroniformis, którego rójka na skraju lasu trwała w najlepsze. Łącznie zaobserwowałem ok. 10 osobników.
Z podrodziny Asilinae także intensywnie kopulowały liczne i pospolite w lesie Tolmerus atricapillus.

Zachęcam do podzielenia się własnymi obserwacjami. Oczywiście nie muszą one dotyczyć bieżącego roku

[Robert Żóralski]

Hej,

Trochę mi głupio, bo chciałoby się coś od siebie napisać, ale na Asilidae nie znam się "ni w ząb". Trzeba będzie nadrobić.

Jedyne co mi od zawsze siedzi w pamięci to ogromne łowiki z rodzaju Laphria (nawet nie wiem który to był gatunek) obserwowane jak siadają na nagrzanej stronie dużych buków w okolicy Kazimierza k. Redy.

BTW, bywasz częściej pod Nidzicą? Mam rodzinę niedaleko i całkiem często tamtędy przejeżdżam. Nigdy się nie zatrzymywałem, ale tereny w górnej (patrząc od Nidzicy) dolinie rzeki Nidy wydawały mi się z okna samochodu mocno obiecujące.

Pozdrawiam
Robert

[jaho]

Żaden wstyd. Niestety literatura traktująca o Asilidae skąpa jest okrutnie i trzeba poszperać, by czegoś konkretnego się dowiedzieć.

Laphrinae są piękne i zapadają w pamięć. Podejrzewam, że obserwowałeś Laphria ephippium, które odbywają rozwój m.in. w martwych bukach w starych lasach o charakterze borealnym.

Miejsce, o którym pisałem, znajduje się na wschód od Nidzicy w połowie drogi przed miejscowością Wielbark. Dotychczas jeździłem tam stricte na grzyby, jednak planuję to zmienić. Polecam zwrócić uwagę na pastwiska, których tam nie brakuje (A. crabroniformis.) i przy nastepnej okazji zapraszam w teren,