Syrphidae Polski

Larwy obu naszych gatunków są nieznane,ale prawdopodobnie rozwijają się w dziuplach na drzewach liściastych jak to zostało opisane u gatunków z rodzaju.
W Polsce S. diophthalma wydaje się być znacznie częstsza,ale w skali Europy to ona jest rzadszym gatunkiem od S. manicata.

Dwukrotnie patrolowałem łódzkie stanowisko Spilomyia diopthalma. Skończyło się na obserwacji dwóch exx. Kto wie, może to te same osobniki, co poprzednio... O S.manicata ani słychu, ani widu. Dodatkowy bonus to kilka Xanthadrus comtus i słownie jeden osobnik Sericomyia silentis, który akurat w Łódzi wydaje się być wręcz rarytasem.

...u mnie też same S.diopthalama...co do S.silentis to widziałem jak do tej pory może 10 exx w ciągu miesiąca,dodaję kilka fotek samczyka z wczoraj...
Pozdrowki Rafał.

Czytałem wcześniej, że S.diopthalma charakteryzuje się zauważalnym fioletowym odcieniem oczu. Albo to jakiś mit, albo ten fiolet zanika na zdjęciach. Nie widać go na Twoich zdjęciach, skądinąd pięknych, nie dostrzegam go takze na swoich.

...szczerze powiedziawszy pierwszy raz o tym słyszę...widziałem ich juz trochę, ale fioletu ani krzty nie zauważyłem...jako ciekawostkę dokładam dwie fotki Phasia hemiptera ,których wczoraj panoszyło się sporo na stanowisku (tyle, że preferowały mięte) i tam widać blue -fiolet na skrzydłach-ale i to zależy od kąta...

Dodaję fotki samicy S.diopthalama i biotop ,oprócz tego udało mi się odłowic jeden okaz Leucozona glaucia-samiczkę i coś co wygląda na Xylota abiens...
Pozdrawiam Rafał.

O7. 2011 Młoszowa CA 95