Syrphidae Polski

Tak, właśnie tego klucza używam, tzn. czytam w wolnych chwilach, żeby zapamiętać istotne cechy, na które należy zwracać uwagę przy identyfikacji ;p Mam go, bo była już mowa o nim na forum, że na chwilę obecną jest najbardziej aktualny do oznaczania Melangyn. Do rodzaju Cheilosia poza kluczem PTE i StN Glasgow mam "Key for European species of the Cheilosia proxima group (Diptera, Syrphidae) with a description of a new species". Na razie i tak jest tego za dużo ;p Pozdrawiam, Artur

Wokół kwitnących wierzb i dereni b. licznie lata cała masa drobnych Syrphidae (z kilku stanowisk na terenie Gminy Poznań złapałem po ok. 10 osobników, które teraz będą czekać na swoją kolej z oznaczeniem). Z ciekawszych i dużych bzygów: 20.03.2014 Poznań - Brachypalpus valgus

Dziś było idealne okno pogodowe. I w końcu udało mi się złowić gatunki, które próbuję u siebie wykazać (dotąd bezskutecznie) od kilku lat:
- Melangyna barbifrons
- Platycheirus discimanus
- Criorhina ranunculi
- Meligramma guttata (tę będę jeszcze potwierdzał)

Poz tym chyba komplet wczesnowiosennych gatunków (poza B. valgus, którego nigdy nie złowiłem). Z ciekawszych jeszcze to Epistrophe sp. i Parasyrphus punctulatus. Chyba komplet gatunków z rodzaju Melangyna.

Tak bogatego w gatunki marca nie pamiętam.

Pozdrawiam
Robert

W ostatnią środę w Krakowie z Anią Witek złapaliśmy:
Meliscaeva auricollis
Episyrphus balteatus
Syrphus torvus
Melangyna lucifera
Melangyna cf. lasiophthalma
Melangyna sp.
Lapposyrphus lapponicus
Brachypalpus valgus
Criorhina ranunculi
Cheilosia grossa
Cheilosia albipila
Cheilosia orthotrichia- i tu niespodzianka bo odłowiliśmy około 40 osobników w ciągu godziny, samce i samice, składały również jaja na lepiężnikach:)
Pozdrawiam,
Łukasz

W Łodzi tak dobrze nie ma. Nie widziałem jeszcze ani Brachypalpusa, ani Criorhina. Cheilosia grossa już drugi rok z rzędu nieobecna. Z niewymienianych dotąd gatunków liczne Parasyrphus punctulatus.

W ostatnich dniach udało mi się złapać w okolicach Swarzędza 4 kolejne osobniki B. valgus, same samce. W tym jeden wyraźnie mniejszy (3 osobniki: 14-15 mm, a ten ma tylko 10-11 mm). U wszystkich osobników obecny jest ząb na goleniach tylnich odnóży. Na razie trzymane w lodówce, czekam na samicę bo chciałbym spróbować swoich sił w hodowli. Mam nadzieję, że wkrótce się pojawią...

Wczoraj 12.04. wybrałem się w te samo miejsce, gdzie złapałem kilka samców B. valgus i udało mi się dorwać samicę, a właściwie parkę in copula. Muchy spostrzegłem trochę przypadkiem, bo chciałem już wracać do domu, kiedy nagle niedaleko mnie, coś gwałtownie runęło z powietrza w trawę. Na początku nie zwróciłem na to szczególnej uwagi, ale po chwili przypomniałem sobie opis kopulacji jakichś dużych much z tego forum lub z forum entomo.pl więc szybko podbiegłem do tego miejsca i złapałem, jak się po chwili okazało parę B. valgus. Potem, żeby much nie płoszyć i dowiedzieć się, jak długo trwa kopulacja, trzymałem je "po ciemku" w pojemniku sprawdzając co godzinę jak długo będą złączone (od 13:20 - 23:20, czyli 10h). Dzisiaj rano po przebudzeniu się muchy biegały już osobno

Gratulacje Artur - szczęście Ci sprzyja.

W końcu i mi udało się po raz pierwszy złowić Brachypalpus (samica). Gdy zdejmę z rozpinadła to dam znać który to gatunek. Jeśli B. valgus to będzie chyba nowy dla TPK, kto wie czy nie dla Pomorza (do sprawdzenia). Kilka lat trwały poszukiwania

Koncentrowałem się w tym roku na wczesnowiosennych gatunkach. Pobrałem np: dużą próbę Melangyna sp. Chyba komplet gatunków (nie licząc tych najrzadszych wątpliwych w Polsce), w tym najrzadszym był, wcześniej nie łowiony przeze mnie, M. barbifrons (6szt.). Finalnie złowiłem sporą ilość C. ranunculi - rozmaite formy barwne, od całkowicie czarnych, do płowych z białym owłosieniem tarczki.

Ciekawa sprawa jest z M. quadrimaculata, która była tu na północy dotąd naprawdę sporadycznie spotykana (tylko 2 pojedyncze sztuki złowione i to przeze mnie w ostatnich latach z tego co wiem). Gatunek albo jest w ekspansji (co jest najbardziej prawdopodobne) albo zwyczajnie nie był spotykany ze względu na wczesny pojaw. Przez wiosnę uzbierałem ich całą tackę.

Widzę pewną ciekawostkę u tego gatunku. Jedna próba (ok. 15szt) pobrana najwcześniej z Kazimierza k. Redy (wszystkie okazy jednakowo) ma idealnie szkliście przezroczyste skrzydła u obu płci a okazy (szczególnie samce) są różnej wielkości (mniejsze i większe) - wszystkie okazy złowione zostały na żółte miski, gdy nic jeszcze nie kwitło na kilku metrach kwadratowych na szczycie góry. Wszystkie później łowione okazy z różnych lokalizacji (TPK, Puszcza Darżlubska) mają skrzydła przyżółcone (obie płci) na całej ich długości, a owady (szczególnie samce) są stosunkowo duże i jednakowej wielkości - wszystkie łowione na wierzbach. Na tacce bardzo się to rzuca w oczy. Mam wrażenie, że była też jakby przerwa w czasie między tymi dwoma pojawami - w Kazimierzu to był jeden dzień i niestety nie złowiłem już potem ani jednej M. quadrimaculata na rzecz innych gatunków, które w tym miejscu się pojawiły (M. lasiophthalma, M. lucifera, M. pavlovskyi) i leciały tam do misek.

Trafiły mi się też M. pavlovskyi (samice) z żółtą twarzą i większymi niż normalnie plamami na 2-gim tergicie. Na pierwszy rzut oka wyglądają trochę jak samice M. lasiophthalma. M. pavlovskyi to zdecydowanie najbardziej zmienny gatunek spośród Melangyna.

Myślę, że przedyskutujemy to wszystko podczas warsztatów.

Pozdrawiam
Robert